Levensverhalen

Mijn levensverhaal kan ik het beste beginnen bij de periode dat ik een jaar of 22 was. Toen heb ik namelijk een beslissing genomen die erg belangrijk was: ik bekeerde mij. Dat is niet zomaar gebeurd, daar was heel wat denken aan voorafgegaan. Mijn ouders waren opnieuw geboren christenen, die een leven leidden dat mij jaloers maakte. >>>>>      

Het leven dat veel jonge mensen leven, is ook mijn leven geweest. Er zijn immers genoeg mensen die gelovige ouders hebben, het thuis goed geleerd hebben en toch de weg van het geloof niet gaan. Zo was het ook bij mij. Ik wist wel dat God ook van mij vroeg dat ik mij tot Hem zou bekeren; ik wist dat Hij ook door mij gediend wilde worden. Zolang ik dit niet deed, zou mijn leven leeg en zinloos blijven. >>>>>

Ik werd, als laatste van 13 kinderen, geboren in een echt Katwijks vissersgezin. Voor velen is het dus niet nodig te vertellen, dat mijn opvoeding ‘spartaans’ was, door de harde en moeilijke omstandigheden van die tijd. Mijn vader was altijd op zee (met alle gevaren daaraan verbonden), mijn moeder had weinig geld in het drukke gezin was de vaste regel: ‘Wat je zelf kunt doen, doe je zelf!’ Dit alles heel gedisciplineerd met de eis van strikte gehoorzaamheid. >>>>>

Vroeger was ik een overtuigde calvinist. Opgegroeid in een Nederlands Hervormd gezin, waar trouw de Bijbel gelezen werd, trouw de catechisatie bezocht werd en waar natuurlijk de kerkgang iedere zondag (twee keer bezoeken) centraal stond. >>>>>

Mijn God is een goede God. Wat heerlijk om dit te kunnen zeggen. Toen ik 17 jaar oud was, gaf ik mijn hart aan de Heer en werd ik gedoopt in water. Dat heb ik bewust gedaan, uit liefde tot mijn Verlosser en ik heb er nooit spijt van gehad. Toen wist ik al dat ik de Heer wilde volgen en dienen. Wij woonden in die tijd in Indonesië en toen ik 14 jaar was, gingen mijn zus en ik naar Nederland voor scholing. >>>>>

Al in mijn vroege jaren – als kind van gelovige ouders – kon ik de Heer Jezus aannemen als mijn Redder en Verlosser. Daarom ben ik in mijn jonge jaren voor alle grove zonden bewaard gebleven. Wat was ik toch gelukkig, in de eerste liefde tot God. >>>>>

Gegrondvest in Zijn Woord Geschreven in het Levensboek Gezegend met Zijn Geest Geworteld in Zijn liefde Voor eeuwig wonend in Zijn Koninkrijk >>>>>

Ik ben opgegroeid in een gezin waar een streng orthodoxe leer gold (Gereformeerde Gemeente). Wij werden bij ‘de Schriften’ opgevoed en ons werd geleerd dat God een strenge God is, die alleen maar strafte met hel en verdoemenis. Wij zouden allen grote zondaars zijn en dat ook blijven.  >>>>>  

Zaterdagmiddag… Oma zit in de tuin en kijkt naar de straat. Ze ziet de mensen voorbijgaan, snel en gejaagd. Het is een uitzondering als er iemand voorbij wandelt – en dat op de vrije zaterdag. ‘Zo erg is het nou’, denkt oma – makkelijk zittend op haar bankje, de poes aaiend die zich op haar schoot heeft genesteld. >>>>>

‘Als de Heer het huis niet bouwt, zwoegen de bouwers tevergeefs’ (Ps.127:1). Ik ben grootgebracht in een gereformeerd gezin, waar ik een van vier kinderen was. Mijn ouders waren gelovige mensen en hebben ons altijd biddend en naar hun beste weten begeleid. Er waren fijne hoogtepunten in mijn leven met de Heer, echter meestal alleen als ik verdriet had; dan was de Heer een Trooster voor mij. >>>>>